Hernia nucleus pulposus
De afkorting voor een hernia is HNP. Dit staat voor hernia nucleus pulposus, wat betekend dat de gelei-achtige structuur in het midden van de tussenwervelschijf uitstulpt. Deze uitstulping ontstaat doordat de ringen van kraakbeen scheurtjes hebben opgelopen en dan vervolgens tegen een zenuw aandrukken.
Oorzaak van een hernia
In de meeste gevallen ontstaat een hernia geleidelijk door een langdurige verkeerde (werk)houding of opeenstapeling van verkeerde bewegingen. Het is dus belangrijk om goed op de houding te letten en regelmatig van houding te wisselen. Soms ontstaat een hernia naar aanleiding van een ongeluk, maar dit is veel zeldzamer. Ter voorkoming of ter behandeling is het verstandig om de spieren van de romp en het bekken te trainen.
Meestal zien we hernia’s bij mensen tussen de 35 en 50 jaar oud. Op deze leeftijd heeft de tussenwervelschijf al heel wat te verduren gehad, maar is hij nog wel redelijk soepel. Hoe ouder men wordt hoe kleiner de kans op een hernia. Dit heeft te maken met het ‘droger’ worden van de tussenwervelschijf en de bijbehorende gelei, deze stulpt namelijk niet zo makkelijk meer uit.
Symptomen en verschijnselen bij een hernia
Door druk op een zenuw ontstaat vaak pijn in de rug en in één of beide benen, maar dit hoeft niet altijd het geval te zijn. De pijn in het been wordt gevoeld in het gebied dat de aangedane zenuw verzorgt. De plaats waar de klachten zich voordoen is dus afhankelijk van waar de hernia zich bevindt.
Een hernia hoeft niet alleen maar pijnklachten te geven. Ook tintelingen en gevoels- of krachtsverlies in been of voet kunnen voorkomen. Hoesten, niezen, persen of bukken verergerd de klachten vaak. Dit komt omdat deze activiteiten de druk op de tussenwervelschijf, en dus de hernia, vergroten. Om de klachten van de hernia te vermijden staan de mensen vaak scheef. De intensiteit en de uitgebreidheid van de klachten kunnen per individu erg wisselen.
Hernia’s gebeuren het vaakst schuin naar achteren. Dit komt omdat de ringen van de tussenwervelschijf daar relatief dun zijn en omdat op die plek geen ondersteuning is van de lange banden die over de wervellichamen lopen. Ongeveer 95% van alle hernia’s in de lage rug vinden we terug tussen de 4e en 5elendenwervel of tussen de 5e lendenwervel en het heiligbeen.
Een hernia kan echter ook recht naar achteren uitstulpen, dit is dan een centrale hernia. Bij een grote centrale hernia in de lage rug kunnen er belangrijke zenuwbundels, de cauda equina, in de knel komen. Hierdoor kunnen ernstige uitvalsverschijnselen van spieren en darm- en blaascontrole optreden. Dit is dan ook een medisch spoedgeval.
Diagnose van een hernia
De diagnose wordt gesteld op basis van het verhaal dat de patiënt verteld en een lichamelijk onderzoek. Hierbij onderzoekt de arts of fysiotherapeut de beweeglijkheid van de rug en kijkt hij of er zenuwrekpijn aanwezig is of andere symptomen van zenuwbeknelling. Een MRI kan de diagnose bevestigen.
Behandeling van een hernia
De behandeling van een hernia is tegenwoordig vaak niet-operatief, omdat het natuurlijke beloop meestal gunstig is. Dat wil zeggen dat de meeste klachten ‘vanzelf’ verdwijnen. Vaak worden in deze periode onder leiding van een fysiotherapeut oefeningen gedaan en worden adviezen gegeven over hoe het beste om te gaan met de klachten. Wanneer dit niet helpt of wanneer de klachten zeer ernstig zijn kan operatief ingegrepen worden waarbij de hernia verwijdert wordt.
Bron: gewricht.nl
